Hennie geeft les en ondersteunt de andere vrijwilligers bij het lesgeven. Door lessen van Hennie zijn er opa’s en oma’s die nu hun kleinkinderen kunnen voorlezen. En zijn er mensen die meer contact kregen met hun omgeving en soms zelfs werk vonden. En  een jongen met hersenbeschadiging die door te oefenen met Hennie iedere week met een goed gevoel naar huis gaat.  

Hennie weet overal antwoord op en iedereen weet Hennie te vinden met vragen. Ze organiseerde bij het begin van de corona-periode direct dat er kleine lessen met afstand tussen deelnemer en vrijwilliger gegeven konden worden. Bij bijeenkomsten vertelt ze over het werk als taalvrijwilliger en de betekenis hiervan voor de taalvrager. Dat doet Hennie bescheiden en altijd op de achtergrond. Hennie was één van de eerste taalvrijwilligers die zich aanmeldde. Ze is nog altijd van grote betekenis is voor het Digi-Taalhuis Hoeksche Waard.