"Ik wist het al op de lagere school. Ik zat op een internaat en kon niet meekomen. Ik werd achteraan in de klas gedumpt en toen is ellende begonnen. Ik kon mijn eigen naam schrijven, meer niet. Ik was bang. Ik dacht dat ik de enige in Nederland was die niet kon lezen en schijven.
Op mijn werk had ik er veel problemen mee. Toen ben ik gestopt in de textiel en naar een schoonmaakbedrijf gegaan. Daar is de klik begonnen om te gaan leren lezen en schrijven. Toen ik dat wel geleerd had, durfde ik alles. Ik voelde me bevrijd.
Ik heb echt heel veel geleerd en daar ben ik altijd iedereen dankbaar voor. Nu ben ik ruim 42 jaar elke dag bezig om mensen te helpen met lezen en schrijven."
Over Theo
Theo is een echte pionier. In de jaren ’80 en ’90 van de vorige eeuw werd hij geïnterviewd voor radio en televisie, onder andere door Catherine Keijl en Jos Brink. Dat hij zijn schaamte overwon en open en eerlijk was over zijn laaggeletterdheid, heeft heel mensen geïnspireerd om ook met hun problemen voor de dag te komen. Bij iedereen, en zeker ook bij de overheid in gemeenten, de provincie en in Den Haag, weet hij de juiste toon te treffen.
Theo weet hoe belangrijk het is om laaggeletterden aan te sporen een cursus te gaan volgen. In zijn woonplaats Helmond is hij ‘Man van het jaar’ geworden. Zijn stadgenoten weten wat zijn boodschap is.
Theo is tientallen jaren een man van actie geweest. Hij stond met een kraam op de markt. Daar deelde hij pamfletten en boekjes uit voor iedereen die maar even aandacht aan zijn kraam besteedde. Sommige boekjes die hij uitdeelde, vertelden zijn eigen levensverhaal ‘van analfabeet tot schrijver’. Theo heeft thuis een kamer ingericht als een ‘museum’. Hij bewaart daar drukwerk, foto’s, geluidsdragers en allerlei voorwerpen uit zijn leven als pionier en Taalambassadeur. Zo heeft hij een overzicht van vijftig jaar geschiedenis van de strijd tegen analfabetisme en laaggeletterdheid.
Alle genomineerde Taalhelden in de categorie Cursist zijn laaggeletterd in hun moedertaal. Een laaggeletterde kan wel lezen en schrijven, alleen niet goed genoeg om helemaal mee te doen aan de samenleving.
